وصیت نامه شهید سیدجواد موسوی

بسم الله الرّحمن الرّحیم

وصیّت نامه‌ی شهید سیّدجواد  موسوی

 

« اَللّهُمَّ ارْزُقْنا توفِیقَ الشَّهادَةِ فی سَبِیلِکَ »1

ای پناه بی پناهان! یا غیاث المستغیثین! چگونه شکرت را به جای آورم در حالی که مرا از چشمه زلال هدایت برخوردار کردی و خود را به من شناساندی.

درود و سلام بر رهبران توحید از آدم تا خاتم و از محمد(ص) تا صاحب الزّمان(عج) و با درود و سلام بر وارث انبیا و امامان، خمینی کبیر، رهبر مستضعفان جهان.

با سلام و صلوات به ارواح پاک و مقدّس شهدا و آنان که از قطره قطره خونشان
فریاد رسای اجرای احکام اسلامی و خودسازی و چگونه زیستن به گوش می‌رسد.

آری، ما باید تمام هستی خود را وقف جهاد مقدّس نماییم چرا که عزّت و شرف ما در گرو اسلام می باشد. ای عزیزان! و ای امّت دلاور! و ای جوانان غیور! به فضای عطرآگین جبهه‌ها سفر کنید تا عظمت قیامت را با جانتان لمس نمایید. ای امّت حزب‌الله! و ای مردم همیشه در صحنه، بعد از شهادتم راهم را ادامه دهید و نگذارید سلاحم به زمین بیفتد.

توصیّه‌ای که به دانش آموزان عزیزم دارم این است که شما امید آینده اسلام و مسلمین می‌باشید. بدانید که مسؤولیت شما هم بسیار خطیر است چرا که شما همه چیز را می‌فهمید و دشمنان اسلام و انسانیّت را می‌شناسید و از مکرها و خونریزی‌های دشمن آگاهید و می‌دانید که تنها انقلاب اسلامی است که مجروحین و زجر کشیدگان جهان را امیدوار نموده است لذا شما دانش آموزان عزیز! مستحکم و امیدوار باشید که سیاهی‌ها
پایان می‌پذیرد و فجر صادق می‌رسد.

توصیّه به برادران بسیجی این است که همیشه آماده جهاد در راه خدا و همیشه پشتیبان ولی فقیه باشید و حرف مسؤولین خود را گوش دهید که اطاعت از فرماندهی اطاعت از امام است.

توصیّه‌ای که به خانواده عزیزم دارم این است که بدانید، من بر اساس رسالت و مسؤولیتی که حس نمودم و برای برقراری حکومت الله به جبهه آمدم.

پدر عزیزم! از تو تشکّر می‌کنم که ابراهیم وار اسماعیل خود را به قربانگاه فرستادی. پدرجان! از این‌که نتوانستم در پیری عصای دستت باشم شرمنده‌ام.

مادر عزیزم! تو بعد از خدا، مهربان‌ترین و عزیزترین موجود در نزد من هستی، مرا
حلال کن و اگر من شهید شدم برایم گریه نکن و لباس سیاه مپوش و همانند مادرانی باش که جوانان خود را در راه خدا دادند و صبر پیشه نمودند.

از برادرانم می‌خواهم که مانند امام سجّاد چون کوهی استوار در مقابل دشمنان کوردل بایستند و بعد از شهادتم راهم را ادامه دهند نگذارند که سلاحم بر زمین بیفتد.

خواهران عزیزم از شما می‌خواهم که حجاب اسلامی را در هر جا که هستید حفظ کنید و مثل زینب(س) استوار و ثابت قدم باشید.

 

والسّلام

30/10/1366